Gezegenin daha iyi bir hal alması, sorunların ‘az ya da çok’ demeden çözümü esasına dayalı deneyimlerle şekillenen sosyal girişimlerin sayısı artmaya devam ediyor. İyiliğin girişimle birleşimi, haydi biraz bilimsel bir terimle füzyonu. Arka plan iyi amaç, ön planda ise getiriyle şekillenen girişimlerin sayısı artmaya devam ediyor. Elbette burada bir anlam sorunsalı da yok değil, sosyal
Gezegenin daha iyi bir hal alması, sorunların ‘az ya da çok’ demeden çözümü esasına dayalı deneyimlerle şekillenen sosyal girişimlerin sayısı artmaya devam ediyor.
İyiliğin girişimle birleşimi, haydi biraz bilimsel bir terimle füzyonu. Arka plan iyi amaç, ön planda ise getiriyle şekillenen girişimlerin sayısı artmaya devam ediyor. Elbette burada bir anlam sorunsalı da yok değil, sosyal girişim nasıl gelirler, karlılık gibi finansal amaçları kapsayabilir ki diyenlerin sayısı hala yüksek. Ancak şu bir gerçek ki her sosyal girişimin bir gelir modeline sahip olması, en azından ‘operasyonel’ giderlerini karşılayabilir özellikte olması gerekiyor. Bu kısa belirteçlerin ardından öne çıkan bir diğer noktaya geçelim, neden sosyal girişimciler, yapılabilecek sayısız iş, farklı farklı girişimcilik modelleri dururken ‘sosyal girişimci’ olmayı tercih ediyorlar?
Yanıtı genelde tek kelimeden oluşuyor: Deneyimler…
Yaptığımız çok sayıda sohbet, söyleşi ve röportajda görüyoruz ki sosyal girişimciler, ya günümüzde ya da geçmişte karşılarına çıkan sorunları ele alarak hareket ediyorlar (ya da harekete geçiyorlar)…
Yani deneyim, adeta sosyal girişimciliğin bir tür tetikleyicisi durumunda. Bir gezi, bir etkinlikte sohbet ya da yaşanılan, görülen gerçekler sosyal girişimcilik fikirlerine dönüşüyor genelde.
Bu yönde sayısız örnek var, en nihayetinde ise gezegenin daha iyi bir hal alması, sorunların ‘az ya da çok’ demeden çözümü esasındaki deneyimle şekillenen sosyal girişimlerin sayısı artmaya devam ediyor.
