Isabel Cristina Gámez ve Oscar Andrés Méndez, şampuan şişeleri ve gıda ambalajları gibi plastik atıkları, geleneksel inşaat yöntemlerine kıyasla çok daha düşük maliyetli bir modüler yapı sistemine dönüştüren sıra dışı bir sistem geliştirdi. Çevreyi istila eden plastik atıkları inşaat malzemesine dönüştürme amacıyla yola çıkan mimar Oscar Andrés Méndez ve iş ortağı elektronik mühendis Isabel Cristina Gámez
Isabel Cristina Gámez ve Oscar Andrés Méndez, şampuan şişeleri ve gıda ambalajları gibi plastik atıkları, geleneksel inşaat yöntemlerine kıyasla çok daha düşük maliyetli bir modüler yapı sistemine dönüştüren sıra dışı bir sistem geliştirdi.
Çevreyi istila eden plastik atıkları inşaat malzemesine dönüştürme amacıyla yola çıkan mimar Oscar Andrés Méndez ve iş ortağı elektronik mühendis Isabel Cristina Gámez için bu fikir, onların temel değerlerini yansıtan yenilikçi bir buluşa evrildi.
Kolombiya merkezli şirketleri 2010 yılında kurulan Conceptos Plasticos, poşetler, atıştırmalık ambalajları ve şampuan şişeleri gibi plastik atıkları, tuğla ve kolonlardan oluşan modüler bir yapı sistemine dönüştürüyor. Neredeyse yüzde 95’i plastikten oluşan, Lego benzeri bu bloklar sayesinde, inşaat için yalnızca çatı ve pencerelerin temin edilmesi yeterli oluyor.
İki yatak odalı, banyo, oturma odası, yemek odası ve mutfak içeren tipik bir ev, yaklaşık altı ton plastik topluyor ve geleneksel inşa yöntemlerine kıyasla çok daha uygun 4 bin ila 7 bin dolar arasında bir maliyetle sadece beş günde inşa edilebiliyor.
Yapılar aynı zamanda deprem dirençli, ateşe dayanıklı, mükemmel yalıtımlı ve kolayca yıkılamaz: Mendez’e göre her bina, 200 yıldan uzun süre ayakta kalacak şekilde tasarlanmalı.
Bu konsept, çevre ve insan odağıyla birlikte bütüncül bir hedefi yansıtıyor.
Conceptos Plasticos ilk kurulduğu yıllarda, Kolombiya’da evler ve okullar inşa etmek için özel şirketler ve bir sivil toplum kuruluşu ile iş birliği yaptı. Şu ana kadar yaklaşık 50 konut inşa ettiler.
2017 yılında, UNICEF’in Fildişi Sahili temsilcisi olarak görev yapan doktor Aboubacar Kampo, Mendez ve Gamez ile iletişime geçerek, kanalizasyon sistemlerini tıkayan plastik atıkların su birikintilerine ve sıtma hastalığının yayılmasına nasıl katkıda bulunduğunu anlattı. Fildişi Sahili, okul yetersizliğiyle mücadele ediyordu ve birçok kırsal bölgedeki mevcut okullar, kerpiçten yapıldığı için yağışlı mevsimlerde sıkça yeniden inşa edilmek zorunda kalıyordu.
Kampo, Méndez ve Gámez’i ülkenin en büyük şehri olan Abidjan’a davet etti. Burada, çöplüklerden plastik toplayarak düşük ücretler karşılığında geçimlerini sağlamaya çalışan, çocuklarını sırtında taşıyan kadınların görüntüsü karşısında derinden etkilendiler.
Conceptos Plasticos plastik atıklardan okullar inşa edecek teknolojiye sahipti. Ancak, tuğla yapma teknolojilerinin yanı sıra insanları güçlendirebilecek bir ekonomik sistem kurma potansiyelini bilerek kolları sıvadılar. Yapmaları gereken tek şeyin bunu paylaşmak olduğunu biliyorlardı ve bu doğrultuda iş birliği yaptılar.
Kaynak:
