Sanatçı Chloe Bass, New York metrosunu duygusal iyileşme mekânına dönüştürdü. Sanatçının kamusal sanat projesi ‘If you hear something, free something’, New York metrosundaki anonsların monotonluğunu 24 şiirsel mesajla renklendirirken, yolcular arasında empati ve bağ kurmayı güçlendirmeyi hedefliyor. 5 Ekim’e kadar sürecek proje, önemli metro istasyonlarındaki yüz binlerce günlük yolcuya ulaşıyor ve kamu anons sistemlerini sadece
Sanatçı Chloe Bass, New York metrosunu duygusal iyileşme mekânına dönüştürdü. Sanatçının kamusal sanat projesi ‘If you hear something, free something’, New York metrosundaki anonsların monotonluğunu 24 şiirsel mesajla renklendirirken, yolcular arasında empati ve bağ kurmayı güçlendirmeyi hedefliyor.
5 Ekim’e kadar sürecek proje, önemli metro istasyonlarındaki yüz binlerce günlük yolcuya ulaşıyor ve kamu anons sistemlerini sadece bilgilendirmek için değil, duygusal bağ ve farkındalık yaratmak amacıyla kullanıyor.
Proje, toplu taşıma yolcuları ve MTA çalışanlarıyla yapılan kapsamlı odak grupları sonucunda ortaya çıktı. Amaç, insanları tetikte olmaya zorlamak yerine onları rahatlatacak olan sesleri anonslarda kullanmaktı.
11 Eylül sonrası ‘’Bir Şey Görürsen, Söyle’’ mesajını bilinçli olarak yeniden ele alıyor ve kamu alanlarında korku yerine duygusal rahatlığın nasıl sağlayabileceğini araştırıyor.
Her anons, özel bir tonla başlıyor ve projenin merkezî mesajını tekrar eden bir koro ile sona eriyor; böylelikle genellikle hızlı ve işlevsel alanlar olarak bilinen metro istasyonlarında sürpriz ve farkındalık anları yaratıyor.
Bass’in projesi, toplu taşımayı sadece gözetim ve verimlilik alanı olarak değil, empati ve ortak insanlık duygusunun paylaşıldığı bir mecra olarak yeniden tanımlıyor. Daha geniş çerçeveden bakıldığında bu girişim, yeni bir kamusal iletişim biçimi denemesi olarak görülüyor.
Kutuplaşma ve güvensizlik artarken, beklenmedik alanlarda ortaya çıkan küçük güzellik ve iyilik anları, insanlara düşünme fırsatları sunuyor.
Kaynak:
