Antarktika’yı çevreleyen sular, atmosfere salınandan daha fazla karbon emerek, güçlü bir karbondioksit yutağı ve sera gazı emisyonları için önemli bir tampon görevi görüyor. Araştırma uçaklarından yapılan yeni gözlemler, Güney Okyanusu’nun atmosferin saldığından daha fazla karbondioksit emdiğini gösteriyor. Bu durumun güçlü bir karbon gömülümü sağladığını ve insan kaynaklı sera gazı emisyonlarının etkileri için önemli bir tampon
Antarktika’yı çevreleyen sular, atmosfere salınandan daha fazla karbon emerek, güçlü bir karbondioksit yutağı ve sera gazı emisyonları için önemli bir tampon görevi görüyor.
Araştırma uçaklarından yapılan yeni gözlemler, Güney Okyanusu’nun atmosferin saldığından daha fazla karbondioksit emdiğini gösteriyor. Bu durumun güçlü bir karbon gömülümü sağladığını ve insan kaynaklı sera gazı emisyonlarının etkileri için önemli bir tampon oluşturduğunu doğruluyor.
Aralık 2021’de Bilim dergisinde yayınlanan NASA destekli bir çalışmada bilim adamları, ‘Güney Okyanusunda yıllık net karbon akışının yüksek düzeyde olduğunu, yaz aylarında daha güçlü alımı ve kış mevsiminde daha az gaz çıkışı olduğunu göstermek için uçak gözlemlerini kullandı.’ Bu araştırma sonucunda, bölgedeki suların her yıl saldıklarından 530 milyon metrik ton karbon fazla emdiği tespit edildi.
Ulusal Atmosfer Araştırmaları Merkezi’nde (NCAR) bilim adamı olan araştırmanın lideri Matthew Long, ‘Havadan alınan ölçümler, yaz aylarında Güney okyanusu yüzeyi üzerinde alt atmosferde bir karbondioksit düşüşünü gösteriyor ve bu da okyanus tarafından karbon alımına işaret ediyor’ dedi.
İnsan kaynaklı karbondioksit emisyonları atmosfere girdiğinde gazın bir kısmı okyanus tarafından emilir; bu, atmosferdeki karbon birikimini ve bununla birlikte küresel sıcaklık artışlarını hafifçe yavaşlatabilen bir süreçtir. Bunun bir kısmı, derin okyanustan gelen soğuk suyun yükselmesinden kaynaklanır. Yüzeye çıktıktan sonra, daha soğuk ve besin açısından zengin su, tekrar batmadan önce genellikle fitoplanktonların yardımıyla atmosferden karbondioksiti çeker.
Bilgisayar modellemeleri, dünya genelinde okyanusta insan tarafından üretilen karbondioksitin yüzde 40’ının atmosferden Güney Okyanusu’na emildiğini ve bu da gezegendeki en önemli karbon yutaklarından biri haline geldiğini gösteriyor.
Güney Okyanusu karbon akışının önceki araştırmaları büyük ölçüde okyanus asitliği ölçümlerine dayanıyordu ancak son araştırmada karbondioksit konsantrasyonundaki değişiklikleri ölçmek için uçaklar kullanıldı.
Yeni çalışma için araştırmacılar, üç saha deneyinden hava kaynaklı ölçümler kullandılar: Atom, HIPPO ve ORCAS. Toplu olarak saha deneyleri, atmosferin çeşitli yüksekliklerinde ve çeşitli mevsimlerde karbondioksitteki dikey değişimin bir dizi anlık görüntüsünü yakaladı. Örneğin, 2016 yılının başlarında ORCAS kampanyası sırasında, bilim adamları uçak alçaldıkça karbondioksit konsantrasyonlarında düşüş gördüler ve okyanus yüzeyinin yakınında yüksek bir türbülans tespit ettiler. Bu da bir gaz alışverişi olduğunu düşündürerek, ekibin karbon akışını daha iyi tahmin etmesine yardımcı oldu.
Kaynak:
